2007-2008-ci illərin maliyyə böhranı (ing. 2007–2008 financial crisis) — maliyyə böhranı, qlobal maliyyə sistemində böyük zərərlərə və iqtisadi çöküşə səbəb olan[1] XX əsrdən bəri ən ciddi böhranlardan biri idi. Əsas səbəblərdən biri ipoteka kredit bazarındakı sabitliksizliyə və maliyyə sistemində risklərin düzgün idarə edilməməsinə bağlı idi. [2]Hazırda dünya iqtisadiyyatı bu böhranın təsirlərindən tamamilə qurtulmuş olsa da, belə hallar üçün daha güclü tənzimləmələr və planlar tətbiq edilməyə davam edir.[3]
Bir çox böyük bank və maliyyə qurumu, məsələn, Bear Stearns və Lehman Brothers, böhrandan xilas ola bilmədi. ABŞ hökuməti və digər ölkələr böhrandan təsirlənən bəzi maliyyə institutlarını xilas etmək üçün trilyonlarla dollar xərcləmək məcburiyyətində qaldı. ABŞ və Avropada işsizlik yüksək səviyyələrə çatdı.[11][12]İstehlak və investisiya azaldı, iqtisadi inkişaf sürətlə yavaşladı. Ticarət həcmi azaldı və xüsusilə ixraca güvənən ölkələrdə iqtisadi durğunluq daha da dərinləşdi. Maliyyə bazarlarında inam böyük ölçüdə itirildi. Hökumətlər daha sərt maliyyə nəzarəti və tənzimləmələr tətbiq etməyə başladı.
ABŞ hökuməti 700 milyard dollarlıq TARP (ing. Troubled Asset Relief Program) proqramını həyata keçirdi. Federal Ehtiyat Sistemi (FED) və Avropa Mərkəzi Bankı faiz dərəcələrini endirdi və iqtisadiyyata likvidlik təmin etdi.[13][14][15][16][17] Böyük maliyyə institutlarının iflasının qarşısını almaq üçün hökumətlər birbaşa müdaxilə etdi. Dodd-Frank Maliyyə Dəyişikliyi və Məsuliyyət Aktı (2010) kimi qanunlar qəbul edilərək maliyyə sektorunda tənzimləmələr gücləndirildi.[18]