 |
 |
Love.az |  |
 |
Qarabatdaq balıqçılığı – kiçik çaylarda balıq tutmaq üçün istifadə olunan ənənəvi metod.[1] Əsasən Yaponiya və Çində yayılmışdır.[1] Bu metodda xüsusi təlim keçilmiş qarabatdaqın köməyin istifadə olunur.[1]
Yaponiyada qarabatdaq balıqçılığı ukay (鵜飼?) adlanır.[1] Yaponiyada bu cür balıqçılığın tarixi VII–VIII əsrlərə gedib çıxır.[1] Ən məşhur qarabatdaq balıqçılığı yeri Gifu prefekturasının Naqara çayıdır.[1] Burada 1300 ildən çoxdur ki, qarabatdan balıqçılığı metodu ilə balıq tuturlar.[2] Oda Nobunaqa bu çayda ukay metodu ilə tutulmuş ayunu elə bəyənmişdi ki, bu metodla balıq tutan yüzlərlə balıqçıya uşo titulu vermişdir.[2]
Qarabatdaq balıqçıları may–oktyabr aylarında kiçik qayıqlara minib çay axını boyunca hərəkət edirlər.[1] Adətən bir qayıqda iki balıqçı və iki qayıqçı olur.[1] Balıqları cəzb etmək üçün içində od olan vedrələrdən istifadə olunur.[1] Baş balıqçı onlarla qarabatdağı manipulyasiya edir, kiçik balıqçı isə onlardan dördünü və ya altısını 3,3 metr uzunluğunda olan kəndirlə bağlayır.[1] Qarabatdaqın boğazının aşağı hissəsinə xüsusi xalta bağlanır ki, quş tutduğu balığı uda bilməsin.[1] Qarabatdaq balıq tutanda balıqçı kəndiri çəkir və ovu götürür.[1] Daha sonra növbəti ov üçün quşu buraxır.[1]
Yaponiyada qarabatdaq balıqçılığı metodu ilə ayu, golyan balığı, Leuciscus leuciscus, karp kimi balıqlar ovlanır.[1] Lakin bu metod tor və qarmaq balıqçılığından daha az effektivdir.[1] Qarabatdaq balıqçıları ənənəvi geyimləri və unikal metodları ilə diqqət cəlb etdikləri üçün Yaponiyada turizm sənayesinin bir hissəsinə çevriliblər.[1] Hazırda Yaponiyanın 3 çayında ukay ənənəsi davam etdirilir: Naqara çayı (Gifu), Hici çayı (Ehime) və Mikuma çayı (Oita).[3]
Şimali Makedoniya ilə Yunanıstan sərhədində yerləşən Doyran gölündə qarabatdaq balıqçılığı ilə balıq tutmaq ənənədir.[4] XVI–XVII əsrlərdə Fransa və İngiltərə zadəganları bu metodla balıq tuturdular.[5]
 |
 |
LOVE.AZ |  |
 |
|