Agqoyunlu Hokmdarlarinin Siyahisi - Wikipedia - Love.az

Ana Səhifə - Agqoyunlu Hokmdarlarinin Siyahisi

Ağqoyunlu hökmdarlarının siyahısı — Ağqoyunlular oğuzların bayandur boyuna mənsub olublar.^[6] Ağqoyunlu hökmdarlarının idarəsi altında imperiya ən qüvvətli dövrlərində şimalda Rusiya, cənubda Fars körfəzi, şərqdə İran Xorasanı, qərbdə Türkiyə və Suriyaya qədər uzanıb.^[7] Ağqoyunlu tayfa ittifaqının əsasını Pəhləvan bəy qoymuşdur. 1401-ci ildə Osman bəyin dövründən başlayaraq Diyarbəkir şəhəri 1468-ci ilə qədər Ağqoyunlu bəyliyinin mərkəzi olmuşdur. 1468-ci ildən isə Uzun Həsənin başçılıq etdiyi Ağqoyunlu imperiyasının mərkəzi Təbriz şəhəri olmuşdur.^[7]

Ağqoyunlu hökmdarları
Keçmiş monarxiya
Bayraq
Sultan Yaqubun ölümündən sonra Ağqoyunlu imperiyasında daxili çəkişmələr imperiyanın dağılmasına qədər sona çatmadı.
İlk hökmdar	Pəhləvan bəy
Son hökmdar	Sultan Murad
Titul	bəy, sultan, padşah^[1]^[2]
Rəsmi məkan	Həşt-Behişt sarayı,^[3]^[4]Təbriz
İdarəetmə forması	Mütləq monarxiya
Yaranması	1468
Süqutu	1501 və 1503^[5]
İddiaçı	Zeynalabidin bəy

1387-ci ildən 1508-ci ilə qədər Ağqoyunlular 20 hökmdar tərəfindən idarə olunmuşlar. Sultan Yaqubun ölümündən sonra Ağqoyunlular arasında başlayan taxt mübarizəsi ölkənin süqutuna gətirib çıxarmışdır. Gödək Əhmədin ölümündən sonra ölkə Əbhər sülh müqaviləsi ilə Əlvənd mirzə və Sultan Murad arasında 2 yerə bölündü.^[8] 1501-ci ildə Əlvənd mirzəni və 1503-cü ildə Sultan Muradı məğlub edən I Şah İsmayıl tərəfindən 1508-ci ildə Ağqoyunluların hakimiyyətinə tamamilə son qoyuldu. Beləliklə, Ağqoyunluların süqutu ilə onun yerində Səfəvilər imperiyasının əsası qoyuldu.^[9]

Ağqoyunlularda hökmdar

redaktə

Ağqoyunlu imperiyası ən qüdrətli dövrlərində (1478).

Ağqoyunlu hökmdarlarının titulları Uzun Həsənin dövrünə qədər bəy olmuşdur. Uzun Həsən Qaraqoyunluları və Teymuriləri məğlub edərək böyük imperiya qurduqdan sonra hökmdarlara bəydən başqa padşah və sultan da deyilməyə başlandı.^[1]^[2] Ağqoyunlu hökmdarı qeyri-məhdud hakimiyyətə malik idi. O, ordunun komandanı idi və qanunlarda, sosial, iqtisadi sahədə istədiyi qərarı qəbul edə və dövlət məmurlarının təyin edə və azad edə bilərdi. Hökmdarın verdiyi əmrlər fərman sayılırdı və katiblər tərəfindən yazılırdı. Fərmanların üzərində hökmdarın möhürü olurdu. Ağqoyunlu hakimiyyəti mütləq monarxiya ilə idarə edilirdi. Ağqoyunlu hökmdarlarının məşvərətçi orqanı "divan" mövcud idi. Ancaq son qərarı hökmdar verirdi.^[10]

Ən çox hakimiyyətdə olan Ağqoyunlu hökmdarı Osman bəy olmuşdur. Beləki, Osman bəy 32 il hakimiyyətdə olmuşdur. Ən az hakimiyyətdə olan hökmdar isə Sultan Xəlil olmuşdur. O, 1478-ci ilin qış və yay aylarında hakimiyyətdə olmuşdur.

Hökmdarların siyahısı

redaktə

— hökmdar taxtda olmasına baxmayaraq hakimiyəti əlində tam cəmləşdirə bilməyib.
— müstəqilliyini hər hansı bir vilayətdə elan edib, bütün ölkə ərazisində hökmdar deyil.

Quruluş dövrü

redaktə

Titul	Ad	Hakimiyyət illəri	Qeydlər
Bəy	Pəhləvan bəy	? — 1340	İdris bəy Bayandurun oğlu, Bayandur elinin başçısı.^[11] 1340-cı ildə Diyarbəkirdə vəfat etmişdir.
Bəy	Turəli bəy طور علی پہلوان‎ Əl-əd-Din علاء الدين‎	1340–1362	Pəhləvan bəyin oğludur. Bayburtda doğulmuşdur. 1362-ci ildə vəfat etmişdir.
Bəy	Qutlu bəy قتلغ بن طور علی‎ Fəxr-əd-Din فخر الدین‎	1362–1389	Turəli bəyin oğlu. 1389-cu ildə vəfat etmişdir. Məzarı Bayburtdadır.
Bəy	Əhməd bəy احمد بن قتلغ ‎	1389–1403	Qutlu bəyin oğlu. 1396-cı ildə Osman bəy Qazi Bürhanəddinin də köməyi ilə Əhməd bəyi hakimiyyətdən saldı və faktiki olaraq Ağqoyunluların başçısı oldu.^[12] Əhməd bəy 1403-cü ildə Paluda vəfat etdi.^[13]

Bəylik dövrü

redaktə

Titul	Ad	Hakimiyyət illəri	Qeydlər
Bəy	Osman bəy قرا یولک عثمان‎ Baha-əd-Din بھا الدین‎	1403–1435	Fəxrəddin Qutlu bəyin və Trabzon şahzadəsi Maria Komnenosun oğlu. 1399-cu ildən Əmir Teymur ilə müttəfiq oldu və Əmir Teymur tərəfindən Diyarbəkir mərkəz olmaqla bir çox əraziyə hakim təyin edildi.^[14] Onun dövründə Ağqoyunlular geniş ərazilər ələ keçirərək bəyliyə çevrildilər.^[14] 1402-ci ildə Ankara döyüşündə öz qüvvələri ilə Əmir Teymurunun tərəfində döyüşmüşdü.^[14] 1435-ci ilin avqustunda Ərzurum yaxınlığında Qaraqoyunlular döyüşdə 80 yaşlı Osman bəy atdan yıxılaraq vəfat etdi. O, Ərzurumda dəfn edildi.^[15]
Bəy	Əli bəy علی بن قرا یولک عثمان‎ Cəlal-əd-Din جلال الدین‎	1435–1438	Qara Yuluq Osmanın böyük oğlu. 1438-ci ildə Həmzə bəy Bayandur tərəfindən hakimiyyətdən devrildi.^[16] Əli bəy 1444-cü ildə Hələbdə vəfat etdi.
Bəy	Həmzə bəy حمزہ بن قرا یولک عثمان ‎ Nur-əd-Din نور الدین‎	1438–1444	Qara Yuluq Osmanın oğlu. Hərbi uğurlarına görə ona "Ulu Bəy" adı verilmişdi. Həmzə bəy 1444-cü ildə Əli bəyin ölümündən bir az sonra xəstələnərək öldü.^[17]
Bəy	Cahangir mirzə جهانگیر بن علی‎ Mu'izz-əd-Din معز الدین ‎	1444–1453	Cəlaləddin Əli bəyin və Sara xatunun oğlu.^[18] 1450–1451-ci illərdə Qaraqoyunlularla müharibədə məğlub olması Ağqoyunlular arasında nüfuzuna böyük zərbə vurdu. 1452-ci ildə Qaraqoyunlu hökmdarı Cahan şah ilə sülhə razılaşması isə kiçik qardaş Uzun Həsən və onun ətrafında birləşən əyanlar tərəfindən narazılıqla qarşılandı və 1453-cü ildə Uzun Həsən tərəfindən taxtdan salındı.^[19]
Bəy	Qılınc Arslan قلچ ارسلان بن احمد‎	1453–1457	Qara Yuluq Osmanın qardaşı Əhməd bəyin oğlu.^[20] Paluda müstəqil hakimiyyət sürürdü. Qara İsgəndərin dəstəyi ilə Ağqoyunlu hakimiyyətini tam ələ keçirmək istəsə də, uğur əldə edə bilmədi. Uzun Həsən tərəfindən məğlub edildi.

İmperiya dövrü

redaktə

Şəkil	Titul	Ad	Hakimiyyət illəri	Qeydlər
	Bəy padşah sultan	Uzun Həsən اوزون حسن بن علی‎ Əbül-Nasr ابو النصر‎	1453–1478	Cəlaləddin Əli bəyin və Sara xatunun oğlu. 1423-cü ildə Diyarbəkirdə doğulmuşdur. 1453-cü ildə qardaşı Cahangir mirzəni devirərək Ağqoyunlu bəyliyində hakimiyyəti ələ keçirmişdir. 1467-ci ildə Muş döyüşündə Qaraqoyunlu hökmdarı Cahan şahı^[21]^[22]^[23] və 1468-ci ildə Cahan şahın oğlu Həsənəlini Xoy döyüşündə məğlub edərək^[24] Qaraqoyunluların İran, İraq və Şərqi Anadoludakı ərazilərini ələ keçirdi. 1469-cu ildə isə Teymuri Əbu Səidi Mahmudabad döyüşündə məğlub edərək, Teymuriləri Xorasana sıxışdırdı. Beləliklə, Ağqoyunlu bəyliyini böyük imperiyaya çevirdi.^[25]^[26] 6 yanvar 1478-ci ildə Təbrizdə vəfat etmişdir.
	Bəy padşah sultan	Sultan Xəlil سلطان خلیل بن اوزون حسن ‎ Əbül-Fəth ابو الفتح‎	1478	Uzun Həsənin və Səlcuqşah bəyimin oğlu. Hakimiyyətə gəlməzdən öncə Fars vilayətinin hakimi idi Uzun Həsəndən sonra Ağqoyunlu taxtına keçmişdir və atasının mərkəzləşdirmə siyasətini davam etdirmişdir. Mərkəzləşdirmə siyasətini bəyənməyən əyanlar bundan narazılıq etdilər. Bu səbəbdən əyanlar Sultan Xəlilin qardaşı Yaqub bəyə (gələcəkdə Sultan Yaqub) dəstək verərək qiyam qaldırdılar. 1478-ci ilin iyulunda Xoy döyüşündə Yaqub bəy və dəstəkçiləri tərəfindən məğlub edildi və öldürüldü.^[27]
	Bəy padşah sultan	Sultan Yaqub یعقوب بن اوزون حسن ‎ Əbül-Müzəffər ابو المظفر‎	1478–1490	Uzun Həsənin və Səlcuqşah bəyimin oğlu. Böyük qardaşı Sultan Xəlili devirərək hakimiyyətə gəlmişdir. 24 dekabr 1490-cı ildə Qarabağda vəfat etmişdir.^[28] Ölkə daxilində sabitliyi təmin etməyi bacaran son hökmdar olmuşdur. Ölümündən sonra şahzadələr arasındakı taxt-tac mübarizəsi Ağqoyunluların süqutuna qədər davam etmişdir.
	Bəy padşah sultan	Sultan Baysunqur بایسنقر بن یعقوب ‎ Əbül-Fəth ابو الفتح‎	1490–1492	Sultan Yaqubun və Gövhər sultanın oğlu Atasının ölümündən sonra, 9 yaşında Sufi xəlil Mosullu tərəfindən taxta çıxarılmışdı.^[29] 1492-ci ildə əmisi oğlu Rüstəm bəy (sonradan Sultan Rüstəm) tərəfindən Təbriz yaxınlığında darmadağın edildi və Babası Şiravnşah I Fərrux Yasara sığındı. Şirvanşahlardan dəstək alaraq hakimiyyətini bərpa etməyə cəhd göstərsə də, 1492-ci ildə Bərdə ilə Gəncə arasında Rüstəmlə döyüşdə həlak oldu.
	Bəy padşah sultan	Sultan Rüstəm رستم بن مقصود بن اوزون حسن‎ Əbül-Müzəffər ابو المظفر‎	1493–1497	Uzun Həsənin nəvəsi və Maqsud mirzənin oğludur. 1490-cı ildə Sultan Baysunqur tərəfindən həbsə atılmışdır. 1492-ci ildə Eybə Sultanın dəstəyi ilə həbsdən çıxaraq Baysunquru taxtdan salmışdır. 1497-ci ildə əmisi oğlu Gödək Əhməd və onun tərəfinə keçən Eybə Sultan başda olmaqla sərkərdələrinin bir qismini tərəfindən məğlub edildi və Gürcüstana qaçdı. Orada öldürüldü.^[30]
	Bəy padşah sultan	Gödək Əhməd احمد گوده بن اغورلو محمد بن اوزون حسن‎ Əbül-Nəsr ابو النصر‎	1497	Uğurlu Məhəmmədin və Gövhər sultanın oğlu. II Mehmedin və Uzun Həsənin nəvəsi. Eybə Sultanın köməyi ilə 1497-ci ildə hakimiyyətə gəlmiş. Mərkəzləşdirmə siyasətinə qarşı əyanların müqaviməti ilə üzləşmiş və 1497-ci ilin 13 dekabrında İsfahan yaxınlığındakı döyüşdə döyüşdə məğlub oldu və öldürüldü.^[31] Onun ölümündən sonra Ağqoyunlu imperiyası parçalandı.
Ağqoyunluların parçalanması
	Bəy padşah sultan	Əlvənd mirzə الوند بن یوسف بن اوزون حسن‎ Əbül-Müzəffər ابو المظفر‎	1498–1501	Uzun Həsənin nəvəsi və Yusif bəy Bayandurun oğludur. 1498-ci ildə Eybə Sultan başda və bir neçə sərkədənin də dəstəyi ilə Təbrizdə sultan elan edildi. Hakimiyyət iddiaçısı olan qardaşı Məhəmməd mirzə ilə mübarizədə Eybə Sultan öldürülməsindən sonra Diyarbəkirə çəkilsə də, Mosullu tayfasının dəstəyi ilə yenidən hakimiyyəti ələ keçirdi.^[32] Ancaq digər rəqibi Murad mirzə (sonradan Sultan Murad) mübarizədə hər iki tərəfin üstünlük əldə edə bilməməsindən sonra Əbhər sülh müqaviləsi imzalandı və Ağqoyunlu imperiyası iki şahzadə arasında bölüşdürüldü. 1501-ci ildə Şərur döyüşündə Şeyx İsmayıla (sonradan I Şah İsmayıl) məğlub oldu^[33] və Ərzincana qaçdı. Azərbaycandakı hakimiyyətini itirdikdən sonra Diyarbəkirdəki Qasım bəy ilə mübarizə apardı və onu məğlub etdi. Sonrakı hakimiyyətini Diyarbəkir və ətraf ərazilərdə sürdürdü.^[34] 1505-ci ildə Mardində vəfat etdi.
	Bəy padşah sultan	Məhəmməd mirzə محمد بن یوسف بن اوزون حسن‎ Əbül-Mükərrəm ابو المکرم‎	1497–1499	Uzun Həsənin nəvəsi və Yusif bəy Bayandurun oğludur. Eybə Sultanın qardaşları Nurəli və Əşrəf tərəfindən dəstəklənərək 1498-ci ildə Fars vilayətində sultan elan edildi. 1499-cu ildə Eybə Sultanın başçılığı etdiyi Əlvənd mirzənin ordusunu məğlub etdi və döyüşdə Eybə Sultan öldürüldü. Beləliklə, Təbrizə daxil olmağı bacardı.^[32] Lakin sonradan Əlvənd mirzə yeni qüvvə toplayaraq onu məğlub etdi və Məhəmməd mirzə yenidən Fars vilayətinə çəkildi. 1500-cü ildə Sultan Murad və tərəfdarları tərəfindən məğlub edildi və öldürüldü.^[32]
	Bəy padşah sultan	Sultan Murad سلطان مراد بن یعقوب بن اوزون حسن‎ Əbül-Müzəffər ابو المظفر‎	1500–1508	Sultan Yaqubun və Gövhər sultanın oğlu. 31 iyul 1490-cı ildə Təbriz şəhərində dünyaya gəlmişdi. 1498-ci ildə Əlvənd mirzə tərəfindən həbsə atılmışdır. Eybə Sultanın qardaşları Marağa hakimi Gözəl Əhməd və Fərruxşad tərəfindən dəstəklənərək. Fars vilayətinə aparılmış və sultan elan edilmişdir. 1500-cü ildə Məhəmməd mirzəni məğlub etmiş və Fars vilayətini ələ keçirmişdir. Lakin Əlvənd mirzə ilə mübarizədə hər iki tərəf qalibiyyət əldə edə bilmədi. O səbəbdən 1500-cü ildə Əbhər sülh müqaviləsi bağlandı və Ağqoyunlu imperiyası iki yerə bölündü.^[8] 21 iyun 1503 Almaqulağı döyüşündə I Şah İsmayıla məğlub oldu və İsfahan, Şiraz, Yəzd və Kirman Səfəvi hakimiyyətinə keçdi.^[35] 1508-ci ilə qədər Bağdad ətrafında hökmdarlıq etsə də, həmin ildə I Şah İsmayılın Bağdada hücumunu eşidib Dulqədiroğullarına sonra isə Osmanlılara sığındı. 1518-ci ildə Urfada öldürüldü.

Diyarbəkir hökmdarları

redaktə

Titul	Ad	Hakimiyyət illəri	Qeydlər
Bəy sultan padşah	Sultan Qasım	1496–1501	Uzun Həsənin qardaşı Cahangir mirzənin oğlu. 1496-cı ildə Diyarbəkir və ətraf ərazilərə hakim təyin olunmuş və müstəqil hakimiyyət sürmüşdür.^[36] Qasım bəy öz adına pul kəsdirmiş və Mardini paytaxt etmişdir. 1501-ci ildə Şərur döyüşündə məğlub olan Əlvənd mirzə Sultan Qasımdan torpaq tələb etmişdir. Bunu qəbul etməyən Sultan Qasım Əlvənd mirzə tərəfindən Mardin yaxınlığında məğlub edilmiş və öldürülmüşdür. Əlindəki torpaqlarda isə Əlvənd mirzə hökm sürməyə başlamışdır.^[37]
Bəy sultan padşah	Zeynalabidin bəy زین العابدین بن احمد بن اغورلو محمد‎	1505–1508	Gödək Əhmədin oğlu.^[38] 1505-ci ildə Əlvənd mirzənin ölümündən sonra Diyarbəkir ətrafında hakimiyyətə gəlmişdir. Zeynalabidin bəy hakimiyyətini möhkəmləndirmək üçün bəzi tədbirlər görməyə başladı. Uzun müddət Diyarbəkir hakimi olan Əmir bəy Mosullunu həbs etdirdi və ətraf ərazilərə yürüşlərə başladı. Lakin Əmir bəy həbsdən çıxdı və Zeynalabidin bəyi məğlub edərək əsir aldı.^[39] Əmir bəy Mosullu isə I Şah İsmayıla tabeliyini bildirdi. 1508-ci ildə Diyarbəkir ətrafı bölgələr tamamilə Səfəvilərin hakimiyyətinə keçdi.

İstinadlar

redaktə

↑ ¹ ² Muʾayyid S̲ābitī, ʻAlī. Asnad va Namahha-yi Tarikhi (Historical documents and letters from early Islamic period towards the end of Shah Ismaʻil Safavi's reign.). Iranian culture & literature. Kitābkhānah-ʾi Ṭahūrī. 1967., pp. 193, 274, 315, 330, 332, 422 and 430. See also: Abdul Hussein Navai, Asnaad o Mokatebaat Tarikhi Iran (Historical sources and letters of Iran), Tehran, Bongaah Tarjomeh and Nashr-e-Ketab, 2536, pages 578,657, 701–702 and 707
↑ ¹ ² H. R. Roemer, "The Safavid Period", in ''Cambridge History of Iran'', Vol. VI, Cambridge University Press 1986, p. 339.
↑ Nuriyeva İradə Tofiq qızı. Azərbaycan Tarixi (ən qədim zamanlardan–XXI əsrin əvvəllərinədək) (PDF). Bakı: Mütərcim. 2015. səh. səh.115. 2020-05-01 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 2019-02-05.
↑ Qasımov Xeyirbəy Sabir oğlu. Orta əsrlərdə Azərbaycan mədəniyyəti (PDF). Bakı. 2008. səh. səh.228. 2021-08-30 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 2019-02-06.
↑ H. J. Kissling, Bertold Spuler, N. Barbour, J. S. Trimingham, H. Braun, H. Hartel. The Last Great Muslim Empires. 1969. səh. p.78. 2023-07-01 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-02-06.
↑ 1905.az. "Tofiq Nəcəfli: "Qaraqoyunlular və Ağqoyunlular Oğuz boylarıdır."" (az.). Gündüz Nəsibov. 11.01.2019. 2019-02-06 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-02-06.
↑ ¹ ² 1905.az. "Qaraqoyunlu və Ağqoyunlu dövləti" (az.). 27.07.2016. 2019-02-06 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-02-06.
↑ ¹ ² Nuriyeva İradə Tofiq qızı. Azərbaycan Tarixi (ən qədim zamanlardan–XXI əsrin əvvəllərinədək) (PDF). Bakı: Mütərcim. 2015. səh. səh.111. 2020-05-01 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 2019-02-05.
↑ anl.az. "Şah İsmayıl–görkəmli sərkərdə və dövlət xadimi" (az.). Süleyman Məmmədov. 2013, 23 yanvar. 2019-02-06 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-02-06.
↑ Nəcəfli T.H. Qaraqoyunlu və Ağqoyunlu dövlətlərinin tarixi müasir türk tarixşünaslığında. Bakı: Çaşıoğlu. 2000. səh. səh.31-33. 2021-10-21 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-02-06.
↑ Zekiye Tunç. Akkoyunlular döneminde Harput (PDF). Elazığ: Fırat Üniversitesi Harput Uygulama ve Araştırma Merkezi. 23-25 Mayıs 2013. səh. səh.578. 2020-10-10 tarixində orijinalından (PDF) arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-02-03.
↑ John E. Woods, 300 Yıllık Türk İmparatorluğu Akkoyunlular Arxivləşdirilib 2021-10-25 at the Wayback Machine, Aşiret, Konfederasyon, İmparatorluk, çev. Sibel Özbudun, Milliyet yay., İstanbul, 1993. s.79.
↑ forum.azeri.net. "Ağqoyunlu hökmdarları" (az.). 02-05-2013. 2019-02-06 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-02-06.
↑ ¹ ² ³ İlhan Erdem. Ak-Koyunlu Devletinin kurucusu Kara-Yülük Osman Beyin hayatı ve faaliyetleri (PDF). səh. səh.100. 2018-06-01 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 2019-02-03.
↑ Toksoy, A., "Akkoyunlular ve Erzincan (Uzun Hasan Devrine Kadar)", Türklük Bilimi Araştırmaları, Sayı:35, Yıl:2014.
↑ tarihiolaylar.com. "Akkoyunlular (Bayındıriye Devleti 1340-1514)" (türk). 2019-02-06 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-02-06.
↑ enfal.de. "Akkoyunlular" (türk). 2019-02-06 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-02-06.
↑ Nəcəfli T. H. Qaraqoyunlu və Ağqoyunlu dövlətlərinin tarixi müasir türk tarixşünaslığında. Bakı: Çaşıoğlu, 2000, səh 40.
↑ tarihtarih.com. "Akkoyunluların Tarihi Sahnesine Çıkışı" (türk). İlhan Erdem, Mustafa Uyar. 2019-02-06 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-02-06.
↑ Ahmet Toksoy. Akkoyunlular ve Erzincan (Uzun Hasan Devrine Kadar). Bahar. 2014. səh. səh.258. 2019-02-05 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-02-03.
↑ Alexander Mikaberidze. Conflict and Conquest in the Islamic World: A Historical Encyclopedia, Volume 1. ABC-CLIO. 2011. səh. 907. ISBN 9781598843361. 2020-10-12 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2013-02-13.
↑ Peter Jackson, Lawrence Lockhart. The Cambridge History of Iran, Volume 6. Cambridge University Press. 1986. səh. 173. ISBN 9780521200943. 2020-10-09 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2013-02-13.
↑ Peter Jackson, Lawrence Lockhart (1986). The Cambridge History of Iran, Volume 6. Cambridge University Press, 173. ISBN 9780521200943.
↑ Həsən bəy Rumlu. Əhsənüt-təvarix (Tarixlərin ən yaxşısı) (PDF). Kastamonu: Uzanlar. 2017. səh. səh.258. 2023-06-29 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 2019-02-04.
↑ Həsən bəy Rumlu. Əhsənüt-təvarix (Tarixlərin ən yaxşısı) (PDF). Kastamonu: Uzanlar. 2017. səh. səh.263-264. 2023-06-29 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 2019-02-04.
↑ Abu'l-Fazl ibn Mubarak. Ain-I Akbari. Manas Publications. 2002. 1716. ISBN 9788175362284. 2014-02-04 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2013-02-04.
↑ Həsən bəy Rumlu. Əhsənüt-təvarix (Tarixlərin ən yaxşısı) (PDF). Kastamonu: Uzanlar. 2017. səh. səh.309. 2023-06-29 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 2019-02-04.
↑ Faruk Söylemez. Anadoluda sahte Şah İsmail isyanı (PDF). Kahramanmaraş: Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergi Sayı:17. 2004. səh. səh.75. 2019-02-14 tarixində orijinalından (PDF) arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-02-04.
↑ avrasyad.com. "Akkoyunlu yönetiminde Musullular: Sufi Halil Bey örneği" (türk). Ayşe Atıcı Arayancan. 2018. 2019-02-06 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-02-06.
↑ Şahin Fərzəliyev. Azərbaycan XV-XVI əsrlərdə (Həsən bəy Rumlunun "Əhsənüt-təvarix" əsəri üzrə). Bakı: Elm. 1938. səh. səh.33. 2020-02-09 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-02-05.
↑ Həsən bəy Rumlu. Əhsənüt-təvarix (Tarixlərin ən yaxşısı) (PDF). Kastamonu: Uzanlar. 2017. səh. səh.349. 2023-06-29 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 2019-02-04.
↑ ¹ ² ³ Şahin Fərzəliyev. Azərbaycan XV-XVI əsrlərdə (Həsən bəy Rumlunun "Əhsənüt-təvarix" əsəri üzrə). Bakı: Elm. 1938. səh. səh.33-34. 2020-02-09 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-02-05.
↑ Minorsky V. La Perse au XV-e siècle entre La Turque et Venise, Paris, 1933, səh. 60–61
↑ e-tarih.org. "Akkoyunluların Yıkılışı" (türk). 06 Kasım 2007 20:52. 2019-02-06 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-02-06.
↑ Azərbaycan Milli Ensiklopediyası (25 cilddə). 1-ci cild: A – Argelander (25 000 nüs.). Bakı: "Azərbaycan Milli Ensiklopediyası" Elmi Mərkəzi. 2009. səh. 343. ISBN 978-9952-441-02-4.
↑ Kâzım Paydaş. Moğol ve Türk-İslâm Devletlerinde Suyurgal Uygulaması (PDF). Güz, sayı 39. 2006. səh. səh.204. 2021-08-30 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 2019-02-05.
↑ Həsən bəy Rumlu. Əhsənüt-təvarix (Tarixlərin ən yaxşısı) (PDF). Kastamonu: Uzanlar. 2017. səh. səh.391. 2023-06-29 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 2019-02-04.
↑ marasanahaber.com. "Abdurrezzak Bey kimdir?" (türk). 26 Eylül 2018. 2019-02-06 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-02-06.
↑ elbistankaynarca.com. "Elbistan Savaşı(1507)" (türk). Adnan Güllü. 24.01.2013. 2019-02-06 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-02-06.

Həmçinin bax

redaktə

Xarici keçidlər

redaktə

Vikianbarda Ağqoyunlu hökmdarlarının siyahısı ilə əlaqəli mediafayllar var.

islamilimleri.com. "Akkoyunlular" (türk). İstifadə tarixi: 2019-02-06.
diyadinnet.com. "Akkoyunlular" (türk). 19 avqust 2008. İstifadə tarixi: 2019-02-06.

Mənbə — "https://az.wikipedia.org/wiki/?q=Ağqoyunlu_hökmdarlarının_siyahısı&oldid=8098548"