Həmmad ibn Əbu Hənifə (ərəb. حماد بن أبي حنيفة; v. Kufə) və ya Əbu İsmayıl ibn Həmmad ibn Əbu Hənifə Numan əl-Kufi əl-Hənəfi — Fiqh və hədis alimi. Əbu Hənifənin oğlu və tələbəsi.[1]
Həmmad ibn Əbu Hənifə | |
---|---|
ərəb. حماد بن أبي حنيفة | |
![]() | |
Vəfat tarixi | |
Vəfat yeri | Kufə, İraq |
Uşağı | İsmayıl ibn Həmmad ibn Əbu Hənifə |
Atası | Əbu Hənifə |
İmam Əbu Hənifənin yeganə oğlu və tələbisi olan Həmmad atasından fiqh öyrənmiş, hələ Əbu Hənifə sağ ikən fətva verməyə başlamışdır. Kəlam (əqidə) və hədis elmlərində mahir alim, zöhd və təqva ilə məşhurlaşmış şəxslərdəndir. Hədis alimləri (əhli hədis) tərəfindən güvənilən şəxs (siqa) kimi qəbul edilmişdir. Əbu Hənifənin məşhur "əl-Fiqhul-Əkbər" əsərini atasından o nəql etmişdir. Həmçinin Əbu Hənifənin əsaslandığı hədislərin cəm edildiyi müsnədlərdən birini də o nəql etmişdir. Qasım ibn Main əl-Kufidən sonra Kufə valisi təyin olunan[2] Həmmad ibn Əbu Hənifə 785-ci ilə vəfat etmişdir.[1]
Həmmadın tələbələri bunlardır:[2]