Süleymanilər (ərəb. السليمانيون) 1063-1174-cü illərdə hökmranlıq edən Məhəmmədin nəvəsi Həsən bin Əlinin nəslindən olan şəriflər sülaləsi idi. Onların hakimiyyət mərkəzi 1020-ci ildən indiki Səudiyyə Ərəbistanında, Cənubi Ərəbistanda yerləşən Cazanda yerləşirdi. Osmanlı İmperiyasının gəlişindən əvvəl onlara güclü İrsi Monarxiya qurmağa imkan verən siyasi və sosial statusa malik idilər.[1]