Xidmətlərdə iqtisadiyyatı son iki iqtisadi hadisədən birinə və ya hər ikisinə aid edilə bilər:
Məhsul və xidmət arasındakı köhnə ikitirəlik, xidmət məhsulu davamı ilə əvəz edilmişdir. Bir çox məhsul xidmətə çevrilir.
Məsələn, IBM öz işinə bir xidmət işi kimi baxır. Hələ də kompüter istehsal etməsinə baxmayaraq fiziki mallara "iş həlləri" sənayesinin kiçik bir hissəsi kimi baxır. "İş həlləri" tələbinin qiymət elastikliyinin avadanlıqlara nisbətən çox az olduğunu aşkar etdilər. Abunə qiymətləri modelinə müvafiq bir keçid olmuşdur. İstehsal olunan bir avadanlıq üçün birdəfəlik ödəmə almaq əvəzinə, indi bir çox istehsalçı davam edən müqavilələrdən davamlı gəlir axını alır.
Tam xərc mühasibatı və mühasibat və pul islahatının əksər tədbirləri ümumiyyətlə yaxşı bir xidmət iqtisadiyyatı modeli olmadan qeyri-mümkün hesab olunur.[1]
1950-ci illərdən bəri dünya iqtisadiyyatı struktur dəyişikliyindən keçmişdir. Bu dəyişiklik üzündən 1968-ci ildə amerikalı iqtisadçı Viktor Fuks bunu "xidmət iqtisadiyyatı" adlandırdı. ABŞ-nin Qərb ölkələrində xidmət və sosial iqtisadiyyatda lider olduğunu düşünür. Bu bəyannamə ABŞ-də qlobal miqyasda başlayan bir xidmət iqtisadiyyatının ortaya çıxmasını xəbər verdi. İnformasiya inqilabı və texnologiyanın sürətli inkişafı ilə xidmət iqtisadiyyatı da yeni inkişaf meylləri nümayiş etdirdi.[2]
Buna xüsusilə yaşıl iqtisadiyyatda və təbii kapitalizm kimi daha spesifik nəzəriyyələrdə aşağıdakı üstünlüklərə sahib olduğu görülür:
Məhsul nəzarəti və ya məhsulun qaytarılması — tullantıların atılması xidmətinin sənaye məhsulunun paylama zəncirinə daxil edildiyi və satın alındığı zaman ödənildiyi xüsusi bir tələbə və ya ölçüyə istinad üçün sözlərdir. Yəni, bir məhsul üçün pul ödəyərkən təhlükəsiz və düzgün atılma üçün pul ödəyirsiniz və ondan qurtulmaq üçün satanlara etibar edirsiniz.[4]
Bu yanaşmanın tərəfdarları məhsulun həyat dövrünün sonrakı mərhələləri və bütün istehsal prosesinin inteqrasiya olunmuş nəticəsi ilə maraqlanırlar. Bu, xidmət iqtisadiyyatında "əmtəə" və "məhsul" münasibətlərinin sərt təfsiri (qondarma, milli, hüquqi) üçün ön şərt hesab olunur.[5]
Tez-tez boya, təkərlər və lazımi şəkildə atılmasa zəhərli tullantılara çevrilən digər məhsullara tətbiq olunur. Şüşənin alınması üçün ödəniş, içindəkinin ödənişindən ayrı tutulur. Şüşə geri qaytarıldıqda, haqq geri qaytarılır və tədarükçü şüşəni təkrar istifadə və ya təkrar istifadə üçün geri qaytarmalıdır. Əks təqdirdə, ödəniş ödənilmişdir və ehtimal ki, bu, uşaq bezlərinin və ya qırılmış bir şüşənin atılması tədbirlərini ödəyə bilər. Həm də, eyni haqqı bir şüşə tapıb qaytaran hər kəsdən tutula bildiyindən, insanlar ümumiyyətlə onu toplayır və az gəlir əldə etmək üçün geri qaytarırlar.[6] Məsələn, ABŞ şəhərlərindəki evsizlər arasında olduqca yaygındır. Qanuni tələblər dəyişir: şüşənin özü məzmunun alıcısının mülkü hesab edilə bilər və ya alıcının şüşəni təkrar emal etmək və ya təkrar istifadə etmək üçün bir anbara qaytarmaq borcu ola bilər.