 |
 |
Love.az |  |
 |
Əbül-Fəzl Şəhabüddin Əhməd ibn Əli ibn Məhəmməd əl-Əqəlani (ərəb. ابن حجر العسقلاني; 18 fevral 1372 – 2 fevral 1449, Qahirə, Misir, Məmlük dövləti) — görkəmli fəqih və tanınmış mühəddis.
| İbn Həcər əl-Əsqəlani | |
|---|---|
| ərəb. ابن حجر العسقلاني | |
 | |
| Doğum tarixi | |
| Doğum yeri | Misir |
| Vəfat tarixi | |
| Vəfat yeri | |
| Elm sahələri | fiqh |
| Tanınmış yetirmələri | əs-Səxavi, Süyuti, Zəkəriyyə əl-Ənsari |
 Vikianbarda əlaqəli mediafayllar | |
O, Misirdə doğulmuşdur. Erkən yaşlarında Quran hafizi olmuş, sonra Məkkəyə getmiş və orada nüfuzlu alimlərdən dərs almışdır. Orada o, hədis elminə böyük maraq göstərib Hicaz, Şam və Misirin görkəmli alimlərindən hədis elminin sirlərini öyrənmişdir. Sonra İbn Həcər müəllimlik etmiş, İslam elminin müxtəlif sahələrinə aid kitablar yazmışdır. Sonralar isə o, qazi (II) vəzifəsini də icra etmişdir. İbn Həcər 150-ə qədər əsərin müəllifi olmuşdur. Bu əsərlər hələ onun sağlığında ona şöhrət qazandırmışdır. İbn Həcərin ən görkəmli əsəri “Fathül-Bari fi Şərhis- Sahihül-Buxari” əsəri olmuşdur. Bu əsər Məhəmməd Buxarinin “Səhihi Buxari” əsərinin şərhidir. İbn Həcərin digər məşhur əsəri isə fiqhi məsələlərə həsr edilmiş “Bülüğul-Məram min Ədillətül-Əhkam” (Dini ehkamların anlaşılmasında məqsədə çatma) adlanan hədis kitabıdır.[1]
 |
 |
LOVE.AZ |  |
 |
|