Qədim Romada din — qədim zamanlardan b.e. IV əsrində xristianlığın hökmranlığına qədər Roma dövlətinin sakinlərinin inancları və adətləri. Romalılar üçün din gündəlik həyatın bir parçası idi.[1] Məhəllələrdə yerləşən ziyarətgahlar, bulaqlar, bağlar kimi müqəddəs yerlər şəhəri əhatə edirdi.[2]
Bu, Qədim Yunanıstan dini kimi, vahid təşkilat və qanunlara malik deyildi, lakin politeizm olmaqla, müxtəlif tanrıların kultlarından ibarət idi. Ailə həyatı və şəxsi işlərlə bağlı dini ayinləri ailənin atası özü yerinə yetirirdi. Kənddə onu xüsusi səlahiyyətlərə sahib mülkün ağası əvəz edə bilərdi. Rəsmi dövlət mərasimləri dolayısı ilə bəzi ali hakimiyyət daşıyıcıları tərəfindən həyata keçirilirdi. Bu, ilk növbədə sözdə keşiş padşahları vasitəsilə bir kral kimi, sonra konsul və pretor kimi, kritik anlarda isə diktator kimi həyata keçirilirdi. Eyni zamanda, baş pontifik funksiyasını birləşdirən imperator adətən öz təşəbbüslərini ifadə etmirdi.
Kahinlər institutu Numa Pompili ənənəsi ilə təqdim edilmişdir. Eyni zamanda, Roma kahinlik kollegiyaları qapalı kasta deyildi. Onlara giriş ictimai fəaliyyətlər vasitəsilə açıq saxlanılmışdı. Beləliklə, məsələn, Siseron və Kiçik Plini avqur ləyaqətinə nail olmuş, Sezar və Neron ilk fəaliyətlərində flamin idilər. Müharibə elan etmək üçün müqəddəs rituala cavabdeh olan və Roma diplomatiyasına qismən nəzarət edən fesial kollegiyası mühüm rol oynamışdır. Vestallar kollegiyaları da mühüm rola malik olmuşdur.