Avstriya Mektebi - Wikipedia - Love.az

Avstriya məktəbinin xüsusiyyətləri ^[1]:

• riyazi tədqiqat metodlarının istifadəsindən imtina;
• subyektivlik məktəbin demək olar ki, bütün nümayəndələrinin xarakterik bir xüsusiyyəti kimi;
• istehlakçı davranışının psixoloji xüsusiyyətlərinin öyrənilməsinə vurğu;
• makroiqtisadi problemlər öyrənilərkən kapitalın quruluşuna və sonuncusunun müvəqqəti dəyişkənliyinə vurğu.

Avstriyalı iqtisadçılar, insan fəaliyyətinin fərdlər nöqteyi-nəzərindən təhlili kimi xarakterizə etdikləri metodoloji fərdiliyə sadiq qalırlar. Avstriya məktəbinin iqtisadçıları, mənalı bir iqtisadi nəzəriyyə qurmağın yeganə yolunu insan fəaliyyətinin əsas prinsiplərindən məntiqi olaraq çıxarmaq olduğunu iddia edərək belə bir metodu praksiologiya adlandırdılar. Bundan əlavə, təbii təcrübələrdən tez-tez iqtisadi axının davamçıları tərəfindən istifadə olunsa da, "avstriyalılar" iqtisadi modellərin eksperimental sınağının demək olar ki, mümkün olmadığını göstərirlər, çünki insanların normal iqtisadi fəaliyyəti — iqtisadi tədqiqat mövzusu süni şəraitdə təkrarlana bilməz.

• birinci nəsil — Karl Menger (1840−1921) (banis), Teodor Hertzka (1845—1924), və digərləri.
• ikinci nəsil  — Oygen fon Bem-Baverk (1851−1914), Fridrix fon Vizer (1851−1926), Oygen fon Filippsberq^[alm.] (1858−1917)^[2], Emil Zaks (1845−1927);
• üçüncü nəsil — Lüdviq fon Mizes (1881−1973), Karl Şlezinqer (1889−1938), X. Mayer (1879−1955), Rixard fon Ştriql (1891−1942), Leo İlli (d. Zenfeld) (1888−1952), Bendjamin Anderson (1886−1949), Frenk Fetter (1863−1949);
• dördüncü nəsil — Fridrix fon Hayek (1899−1992), Oskar Morqenştern (1902−1977), Fritz Maxlup (1902−1983), Paul Rozenşteyn-Rodan (1902−1985), Qottfrid fon Haberler (1900−1995), Henri Hezlitt (1894−1993), Fridrix Lutz (1901−1975), Feliks Kaufman (1895−1949);
• beşinci nəsil  — Mürrey Rotbard (1926−1995), İsrael Kirzner (d. 1930), Lüdviq Lahmann (1906−1990), Corc Şekl (1903−1992);
• altıncı nəsil — Hans-Herman Xoppe (d. 1949), Yorq Qvido Hülsman (d. 1966), Xesus Uerta de Soto (d. 1956), Kris Koyne (Chris Coyne), Stiven Horvitz (Steven Horwitz, d. 1964), Piter Lison, Frederik Sote (Frederic Sautet), Rocer Harrison (d. 1944) və digərləri.

Görüşləri ilə müəyyən dərəcədə əlaqəli, ancaq Avstriya məktəbinin alimləri ilə tamamilə əlaqəli olmayan məşhur iqtisadçılar Yozef Şumpeter (1883−1950)^[1][3][4], Con Beyts Klark (1847−1938)^[5] və Maks Otte (d. 1964).

•  
  Karl Menger
•  
  Oygen fon Bem-Baverk
•  
  Fridrix fon Vizer
•  
  Lüdviq fon Mizes
•  
  Fridrix fon Hayek
•  
  Mürrey Rotbard
•  
  Hans-Herman Xoppe

Avstriya məktəbi, adını Karl Menger, Oygen fon Bem-Baverk və Lüdviq fon Mizes daxil olmaqla qurucuları və erkən tərəfdarlarının köklərindən götürür. XX əsrin görkəmli Avstriya iqtisadçıları arasında Henri Hazlitt, Mürrey Rotbard və Nobel mükafatı laureatı Fridrix fon Hayek də var.

Klassik iqtisadi nəzəriyyə, əməyin dəyəri onun istehsalına sərf olunan əmək miqdarı ilə təyin olunduğu dəyərin əmək nəzəriyyəsinə əsaslanırdı (ing. Labor theory of value). Ancaq XIX əsrin sonunda iqtisadçıların diqqəti marjinal fayda nəzəriyyəsinə yönəldi. Avstriya məktəbi 1870-ci illərdəki marginal inqilabın üç mənbəyindən biri idi və əsas töhfə iqtisadiyyata subyektivist yanaşma idi. 1871-ci ildə nəşr olunan Karl Mengerin İqtisadiyyatın əsasları (ing. Principles of Economics) kitabı bu istiqamətin inkişafı üçün katalizator olmuşdur. Menger ətrafında geniş marjinalizm meyli çərçivəsində "Psixoloji Məktəbi", "Vyana Məktəbi" və ya "Avstriya Məktəbi" adlanan daha dar bir məktəb formalaşdı. Bundan sonra Torştayn Veblen, İqtisadi Elmin Öncül Konsepsiyaları (1900) adlı əsərində Alfred Marşallın ardıcıllarının obyektivist ənənəsindəki marjinalizmi dəyər üçün subyektivist yanaşma olduğunu iddia edən Avstriya məktəbinin marjinalizmindən ayırmaq üçün "neoklasik iqtisadiyyat" terminini xüsusi olaraq təqdim etdi.

Avstriya məktəbi, XX əsrin birinci yarısında iqtisadi düşüncənin təsirli bir qolu olaraq qaldı və bir müddət iqtisadi məkanın ayrılmaz hissəsi kimi qəbul edildi. İqtisadi düşüncənin inkişafına verdiyi töhfə neoklassik dəyər nəzəriyyəsini (ing. subjective theory of value, subyektiv dəyər nəzəriyyəsi daxil olmaqla), həmçinin iqtisadi hesablama problemini və iqtisadiyyatda mərkəzi planlaşdırmanın mümkünsüzlüyünü dərk edir.

• К. Менгер. Основания политической экономии. В кн.: Австрийская школа в политической экономии: К. Менгер, Е. Бём-Баверк, Ф. Визер: Пер. с нем. / Предисл., коммент., сост. В. С. Автономова. − М.: Экономика, 1992. − (Экон. наследие.) − ISBN 5-282-01471-8.
• Визер Ф. Теория общественного хозяйства (избр. гл.) − В кн.: Австрийская школа в политической экономии: К. Менгер, Е. Бём-Баверк, Ф. Визер: Пер. с нем. / Предисл., коммент., сост. В. С. Автономова. − М.: Экономика, 1992. − (Экон. наследие.) − ISBN 5-282-01471-8.
• Мизес Л. Либерализм в классической традиции. − М.: Социум; Экономика, 2001. − 239 с.
• Мизес Л. Социализм. − М.: «Catallaxy», 1994.
• Мизес Л. Теория и история: Интерпретация социально-экономической эволюции. − М.: Юнити-Дана, 2001. − 295 с.
• Мизес Л. Человеческая деятельность: Трактат по экономической теории / 2-е испр. изд. — Челябинск: Социум, 2005. − 878 с − ISBN 5-901901-29-0.
• Хайек Ф. Индивидуализм и экономический порядок. − М.: Изограф, 2000. − 256 с.

• Avstriya məktəbi  // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.). СПб.. 1890–1907.
• Автономов, Владимир Сергеевич Австрийская школа и её представители. − В кн.: Австрийская школа в политической экономии: К. Менгер, Е. Бём-Баверк, Ф. Визер: Пер. с нем. / Предисл., коммент., сост. В. С. Автономова. − М.: Экономика, 1992. − (Экон. наследие.) − ISBN 5-282-01471-8.
• Антонович Ю. Н. Австрийская теория капитала и капитальных благ // Посткризисный мир: глобализация, многополярность, модернизация, институты: материалы Международной научно-практической конференции (Ростов-на-Дону, 20-22 мая 2010 г.): в 3 т. Т. 1 / Под ред. А. Ю. Архипова, Ю. М. Осипова, В. А. Алешина, В. Н. Овчинникова.- М.: Вузовская книга, 2010. — С. 87-98. — ISBN 978-5-9502-0573-6.
• Блауг М. Австрийская теория капитала и процента // Экономическая мысль в ретроспективе. М.: Дело (издательство). 1994 [Economic Theory in Retrospect]. 461–526. ISBN 5-86461-151-4.
• Блюмин, Израиль Григорьевич. Австрийская школа // Критика буржуазной политической экономии: В 3 томах. I. Субъективная школа в буржуазной политической экономии (3 200 nüs.). М.: Наука (издательство). 1962. 70–151.
• Бухарин, Николай Иванович Политическая экономия рантье: теория ценности и прибыли австрийской школы
• Кэллахан Дж. Экономика для обычных людей: Основы австрийской экономической школы. — Челябинск: Социум, 2006.
• Туган-Барановский, Михаил Иванович. Австрийская школа // Очерки из новейшей истории политической экономии: (Смит, Мальтус, Рикардо, Сисмонди, историческая школа, катедер-социалисты, австрийская школа, Оуэн, Сен-Симон, Фурье, Прудон, Родбертус, Маркс). СПб.: Изд. журнала «Мир божий». 1903. 206–224.
• Уэрта де Сото Х. Австрийская экономическая школа: Рынок и предпринимательское творчество. — Челябинск: Социум , 2007. — 202 с. — (Серия «Австрийская школа». Вып. 1). − ISBN 978-5-901901-69-4.

• Неоавстрийская школа  // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.). СПб.. 1890–1907.
• Avstriya məktəbi HAQQINDA (ing.)
• Хэзлитт, Генри "İqtisadiyyatın dövlət tənzimlənməsinin tipik səhvləri"
• İqtisadiyyat Məktəbinin İnkişafı Cəmiyyəti
• LibertyNews.ru
• Либертариум.ру
• InLiberty.ru layihənin "Azadlıq Kitabxanası" ndakı Avstriya İqtisadiyyat Məktəbinin əsas nümayəndələrinin əsərləri