Vladimir Yakovleviç Tsesler (belar. Уладзíмір Я́каўлевіч Цэ́слер; 30 aprel 1951, Slutsk[d]) ― Sovet və Belarus rəssamı, dizayner. O, Minskdə yaşayır və fəaliyyət göstərir.[1]
Vladimir Tsesler | |
---|---|
![]() | |
Doğum tarixi | 30 aprel 1951(1951-04-30) (74 yaş) |
Doğum yeri |
|
Vətəndaşlığı |
![]() ![]() |
Fəaliyyəti | rəssam, dizayner, heykəltaraş |
Təhsili |
1975-1980-ci illərdə Belarusiya Dövlət Rəssamlıq Akademiyası, Dizayn və Dekorativ və Tətbiqi Sənət Fakültəsi |
Janr | dizayn |
Mükafatları | |
![]() |
Onun iş istiqamətləri arasında poster, rəsm, qrafika, heykəl, obyekt, sənət aksiyaları, sənaye dizaynı, kitab tərtibatı, reklam və s. qeyd etmək olar.
Uşaq ikən Vladimir Şəhər Pionerlər və Məktəblilər Evinin Slutsk İncəsənət Studiyasında oxumuşdur, onun müəllimi Vladimir Sadin olmuşdur (1924—2010-cu illər.).
Vladimir Tsesler 1980-ci ildə Minskdəki Belarusiya Dövlət Teatr və İncəsənət İnstitutunun (indiki Belarus Dövlət Rəssamlıq Akademiyası) dizayn şöbəsini bitirdi.[2]
1978-ci ildən bu yana Sergey Voyçenko ilə çalışdı. Tandem, beynəlxalq müsabiqələr və bienallərdən 30-dan çox mükafat qazanaraq ilk növbədə afişa sahəsində beynəlxalq şöhrət qazandı. Tsesler və Voyçenkonun “Əsrin layihəsi. XX əsrdən 12" geniş populyarlıq qazanmışdır, oradan 20-ci əsrin ən vacib on iki sənətkarı yumurta şəklində təqdim olunmuşdur. Layihə Moskvada Puşkin Muzeyində (1999—2000), Sankt-Peterburqdakı Dövlət Rus Muzeyi nəzdindəki Lüdviq Muzeyində (2000)[2] və Venesiya Biennalesində (2005) təşkil olunan sərgilərdə təqdim olunmuşdur.
2010-cu ildən etibarən "Yo-mobil" (rus. Ё-мобиль) adlı Rusiya-Belarus şəhər avtomobili layihəsinin inkişafında fəal iştirak etmişdir.[3][4]
2020-ci ildə Belarusiyada keçirilən etiraz aksiyaları zamanı siyasi böhranı aşmaq prosesinin təşkil edən Koordinasiya Şurasının üzvü oldu,[5] ancaq Belarusu tərk etməli oldu.[6]
"86 — beynəlxalq sülh ili", "Mənin doğma kut", "Marks-87", "Belarus ― folklor diyarı", "Əfqanıstan", "Çiz", "Qadağan olunmuş meyvə", "Yeni Rusiyada istehsal olunub", "Kiçik başmaq (Bahar)", "Xırda sümük"," Hərbi orkestr", "Ağac" və s.
"Balıq", "Tısbağa", "Kərgədan", ""Santa Mariya" karavellası", "Çingiz Xan", "Çin kvartalı", "Gepard ilə qız", "İlbiz" və s.
Amsterdam şəhərində "Mumu" (N. Bayraçnı ilə birlikdə şərikli müəlliflik)
"Əsrin yekunu", "Seçilmiş" adlı Andrey Makareviçin solo albomlarının antologiyası[7]